Ανθεκτικότητα του αγροδιατροφικού τομέα σημαίνει ικανότητα να διατηρεί τη λειτουργία των αλυσίδων εφοδιασμού με τρόφιμα και να διασφαλίζει την επισιτιστική ασφάλεια, ειδικά σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Οι παγκόσμιοι κίνδυνοι εφοδιασμού τροφίμων όπως προκύπτουν σε περιόδους κρίσης, όπως π.χ. η παγκόσμια κρίση τιμών στα τρόφιμα το 2007-2008, οι συνέπειες της πανδημίας, οι επιπτώσεις των πολέμων στην επισιτιστική αυτάρκεια (π.χ. εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία), η ενεργειακή κρίση, αναδεικνύουν και τα χρόνια συσσωρευμένα προβλήματα του σύγχρονου βιομηχανικού αγροδιατροφικού συστήματος. Δημιουργούν αστάθεια στην εφοδιαστική αλυσίδα, επιδρούν στις τιμές των τροφίμων και των λιπασμάτων, στις εισαγωγές και στο κόστος της ενέργειας και εντείνουν τόσο ελλείψεις εφοδιασμού όσο και φαινόμενα κερδοσκοπίας. Το πρόβλημα όμως της ακρίβειας (πληθωρισμός των τροφίμων) δεν είναι μόνο συγκυριακό, αλλά συστημικό, και συμβαίνει στο πλαίσιο της εντεινόμενης χρηματιστικοποίησης των γεωργικών αγορών αλλά και λόγω κερδοσκοπίας μέσω αθέμιτων εμπορικών πρακτικών. Παράλληλα, οι εντεινόμενες πιέσεις από την κλιματική αλλαγή, την ερημοποίηση και τις φυσικές καταστροφές επιβαρύνουν την απόδοση των καλλιεργειών και τη βιοποικιλότητα μειώνοντας την επισιτιστική επάρκεια σε πολλές περιοχές, στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο, τόσο στις αναπτυσσόμενες όσο και στις αναπτυγμένες χώρες.