Αν και στη σημερινή εποχή της αφθονίας, το παγκόσμιο σύστημα τροφίμων παράγει αρκετή τροφή που μπορεί να προσφέρει σε ολόκληρο τον πληθυσμό του πλανήτη τη δυνατότητα να τραφεί επαρκώς και υγιεινά, δημιουργούνται σημαντικές διατροφικές ανισότητες και αυξάνεται η επισιτιστική ανασφάλεια, ενώ ταυτόχρονα παρατηρούνται υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας, κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες.

Η φτώχεια, εκτός από τις περιπτώσεις καθαρού υποσιτισμού, παράγει και μια νέα μορφή «κρυμμένης» πείνας, με παράλληλη αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας και διαβήτη διεθνώς, εξαιτίας της υπερκατανάλωσης φθηνών και βιομηχανικά επεξεργασμένων τροφών και ανθυγιεινών διατροφικών προτύπων. Η παχυσαρκία αυξάνεται και λόγω της διαρκούς φτωχοποίησης και περιθωριοποίησης ανθρώπων στις αναπτυγμένες χώρες που αναγκάζονται να επιλέγουν δίαιτες με βάση την τιμή (περιορισμένη αγοραστική δύναμη λόγω οικονομικής κρίσης, έλλειψη χρόνου λόγω έντονων ρυθμών ζωής και προσφυγή στο fast food, ελλιπής πληροφόρηση, επιρροή από τις διαφημίσεις).