Η υπεύθυνη παραγωγή και κατανάλωση είναι ένας από τους 17 παγκόσμιους στόχους των Ηνωμένων Εθνών.

Ένα βιώσιμο και υπεύθυνο πρότυπο κατανάλωσης και παραγωγής αφορά πρακτικές βιώσιμης διαχείρισης και χρήσης των φυσικών πόρων που εφαρμόζονται στην εφοδιαστική αλυσίδα από τον παραγωγό έως τον καταναλωτή. Επιδιώκει μείωση των επιπτώσεων της αλόγιστης χρήσης πόρων: 

• Κατά το στάδιο της παραγωγής (καλλιέργειας, κτηνοτροφίας, αλιείας) και επεξεργασίας τροφίμων (π.χ. μη βιώσιμη χρήση νερού και ενέργειας, αλόγιστη χρήση αγροχημικών, εντομοκτόνων, υπεραλίευση και υποβάθμιση του εδάφους και μόλυνση των υδάτινων οικοσυστημάτων, αύξηση των εκπομπών CO2) αλλά και απώλειες έπειτα από τη συγκομιδή (κατά τη μεταφορά ή αποθήκευση). Προτιμώνται μέθοδοι βιολογικής παραγωγής, αγροοικολογίας και γενικά χαμηλής (ή καθόλου) χρήσης φυτοφαρμάκων.
• Κατά το στάδιο της κατανάλωσης, είτε αφορά διατροφικές συνήθειες, όπως υπερκατανάλωση επεξεργασμένων τροφών που προκαλούν ασθένειες (π.χ. παχυσαρκία, ζάχαρο), είτε σπατάλη τροφίμων και δημιουργία αποβλήτων, είτε ανεξέλεγκτη κατανάλωση μη εποχικών τροφίμων που δεν παράγονται τοπικά. Για να αντιμετωπιστεί η υπερκατανάλωση εξαιρετικά επεξεργασμένων προϊόντων με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, αλάτι και λίπη προτιμάται η κατανάλωση τοπικών και εποχικών θρεπτικών διατροφικών προϊόντων.
• Μετά την κατανάλωση, ως προς τη βιώσιμη διαχείριση των αποβλήτων ώστε να αποτραπεί η επιπλέον σπατάλη τροφίμων, π.χ. η κομποστοποίηση οργανικών αποβλήτων μπορεί να γίνεται σε οικιακό επίπεδο μέσω της επιτόπου διαλογής των υπολειμμάτων τροφών, είτε σε επίπεδο επιχειρήσεων π.χ. σούπερ μάρκετ, είτε σε επίπεδο δήμου ή ομάδας δήμων με μικρές μονάδες κομποστοποίησης ή μέσω εναλλακτικών επιλογών και συνεργασιών σε τοπικό επίπεδο (π.χ. τράπεζες τροφίμων, συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία).