Πώς μπορεί να συμβάλλει η ηθική και πράσινη κατανάλωση στη στροφή προς βιώσιµα, δίκαια και δηµοκρατικά συστήματα τροφίμων;

Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή, την οικολογική πίεση και τις νέες ανισότητες που δημιουργεί η πράσινη μετάβαση μόνο ως απλοί καταναλωτές που αγοράζουν ‘πράσινα’ και ‘ηθικά’ προϊόντα.

Μια ουσιαστική κριτική στάση απέναντι στο κυρίαρχο μοντέλο κατανάλωσης και στην οικονομική μεγέθυνση θα απαιτούσε και ριζική αλλαγή στον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε και μας καλεί να αναλάβουμε νέους ρόλους στο αγροδιατροφικό σύστημα, πέρα από απλοί καταναλωτές, και ως συνειδητοποιημένοι πολίτες. Για να έχουμε όλοι πρόσβαση σε οικονομικά προσιτά, υγιεινά και βιώσιμα τρόφιμα χρειάζεται οι πολίτες να γνωρίζουν πώς παράγονται τα τρόφιμα, να νοιάζονται για τους αγρότες και τη δίκαιη αμοιβή τους και να διεκδικούν τη διασφάλιση της διαφάνειας και δικαιοσύνης στην αλυσίδα αξίας  και εφοδιασμού  και την ενθάρρυνση της ενίσχυσης των τοπικών και βιώσιμων παραγωγών 

Πώς όμως η ευρύτερη δραστηριοποίησή μας ως πολίτες μπορεί να ασκήσει πίεση και να κινητοποιήσει τόσο τις τοπικές κοινωνίες όσο και τους διαμορφωτές πολιτικής; Ώστε μέσα από θεσμικές μεταρρυθμίσεις να επιδιώξουν την αντιμετώπιση ποικίλων προβλημάτων και ανισοτήτων του παγκόσμιου αγροδιατροφικού συστήματος, όπως: η συγκεντροποίηση της γης εις βάρος της μικρής ιδιοκτησίας των αυτόχθονων πληθυσμών, η κερδοσκοπία, η εμπορευματοποίηση των φυσικών πόρων, η αυξημένη καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η διεύρυνση των εκμεταλλευτικών σχέσεων, η αύξηση της κατανάλωσης ανθυγιεινής τροφής και των απορριμμάτων κοκ.

Η μετάβαση προς μια δίκαιη, συμμετοχική και οικολογικά βιώσιμη κοινωνία πρέπει να βασίζεται σε μια εθελούσια αλλαγή των παραγωγικών και καταναλωτικών προτύπων και των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δραστηριοτήτων και σχέσεων σε μια κοινωνία, που δεν έχουν ως επίκεντρο το κέρδος αλλά να συνδυάζουν την περιβαλλοντική διάσταση με τις αρχές της δημοκρατίας, της συμμετοχής και της κοινωνικής δικαιοσύνης. 

Σε αυτό το πλαίσιο, πέρα από την κριτική στάση στην παγκοσμιοποίηση, μέσα από τα κινήματα αναδεικνύονται και οι ιδέες της από-τα-κάτω ανάπτυξης εναλλακτικών μοντέλων και δικτύων παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης των τροφίμων, που συγκροτούνται στη βάση σχέσεων αλληλεγγύης, διαφάνειας και συνεργασίας σε τοπικό επίπεδο.