Οι αγροοικολογικές αρχές και μέθοδοι συμβάλλουν στην αγροτική βιοποικιλότητα, την υγεία και τη γονιμότητα του εδάφους, την παραγωγικότητα και την ανθεκτικότητα του αγροοικοσυστήματος.

Πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση, που είναι ταυτόχρονα επιστήμη, πρακτική και κοινωνικό κίνημα και επιδιώκει τη μετάβαση σε πραγματικά βιώσιμα αγρο-οικοσυστήματα. 

Ως πρακτική, δίνει έμφαση στην τοπική γνώση, παράδοση και εμπειρία για μια συνετή και τοπικά προσαρμοσμένη διαχείριση των βιοτικών και αβιοτικών πόρων και στη συνολική βελτίωση των υπηρεσιών οικοσυστήματος. 

Ως κοινωνικό κίνημα εμφορείται από τις αρχές και τις αξίες της περιβαλλοντικής και της κοινωνικής δικαιοσύνης ενώ υπερασπίζεται τη μικρή οικογενειακή γεωργία, τα βραχέα και εναλλακτικά δίκτυα τροφίμου, τις τοπικές δίαιτες και γαστρονομικές κουλτούρες. 

Προωθεί κοινωνικά δίκαια συστήματα, εντός των οποίων οι άνθρωποι θα μπορούν να επιλέγουν τι τρώνε γνωρίζοντας πώς και πού παράγεται το τρόφιμο. Η αεικαλλιέργεια ή περμακουλτούρα, η αναγεννητική γεωργία, τα αγροδασοπονικά συστήματα διαχείρισης της γης αποτελούν ορισμένες από τις ποικίλες πρακτικές αγροοικολογικής μετάβασης. 

Πηγή: Γλωσσάρι (2024) στο: Χωρική ανάπτυξη υπό το πρίσμα της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, ΚΑΛΛΙΠΟΣ (υπό έκδοση)