Το να παράγεται ένα προϊόν με βιώσιμο τρόπο δεν συνεπάγεται αυτόματα μείωση του κοινωνικού κόστους και των ανισοτήτων.

• Ένα αγρόκτημα μπορεί να διαχειρίζεται με βιώσιμο τρόπο τους φυσικούς πόρους ώστε να έχει μικρότερες συνολικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, ωστόσο μπορεί να μη βασίζεται απαραίτητα σε τρόπους παραγωγής και εμπορίας που διασφαλίζουν δίκαιες εμπορικές πρακτικές ούτε τα δικαιώματα των παραγωγών και εργατών και να επικρατούν διακρίσεις με βάση το φύλο ή την εθνικότητα ή να υπάρχει παιδική εργασία. 
• Στο πλαίσιο του αθέμιτου οικονομικού ανταγωνισμού και στο όνομα της βιωσιμότητας και της ‘πράσινης ανάπτυξης’, συχνά παρατηρούνται φαινόμενα μεγιστοποίησης του κέρδους εις βάρος περιθωριοποιημένων μικρών παραγωγών, με παραγωγικές συνθήκες και μισθούς που δεν σέβονται δικαιώματα των εργατών, γυναικών και παιδιών με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι υπάρχουσες ανισότητες τόσο σε εγχώρια κλίμακα όσο σε και παγκόσμιο επίπεδο (π.χ. φτώχεια και περιθωριοποίηση αγροτών στις αναπτυσσόμενες χώρες ή σε απομακρυσμένες περιοχές).

*Για παράδειγμα, οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης πολλών μεταναστών και μεταναστριών εργατών/τριών γης που αναγκάζονται να μετακινούνται για φθηνή εποχική εργασία σε διάφορες αγροτικές περιοχές της χώρας κατά την αιχμή της καλλιεργητικής περιόδου αυξάνει την επισφάλεια στη στέγαση και στις συνθήκες υγιεινής (π.χ. συνωστισμός σε καταυλισμούς και αυτοσχέδιες παράγκες, προβλήματα στην παροχή νερού, υπερσυγκέντρωση απορριμμάτων και ασθένειες). Επιπλέον, συχνά πρόκειται για παράτυπα διαμένοντες μετανάστες/στριες που αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο σύλληψης και κράτησης εξαιτίας της έλλειψης εγγράφων, ενώ δεν εντάσσονται όλοι και όλες σε καθεστώς άδειας εποχικής εργασίας.  (https://g2red.org/el/report-on-the-situation-at-manolada-september-2022/)